คลังเก็บป้ายกำกับ: สรุปผลเชิงสาเหตุ

การวิจัยกึ่งทดลองให้สำเร็จ

ไม่ยาก ถ้าอยากทำการวิจัยกึ่งทดลองให้สำเร็จ

การวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi-Experimental Designs) คือ การออกแบบการวิจัยที่คล้ายคลึงกับการออกแบบการทดลอง แต่ไม่มีการควบคุมในระดับเดียวกันในการมอบหมายผู้รับการทดลองไปยังกลุ่มบำบัดและกลุ่มควบคุม ในการวิจัยกึ่งทดลอง ผู้วิจัยไม่มีอำนาจควบคุมอย่างเต็มที่ในการมอบหมายผู้รับการทดลองไปยังกลุ่มบำบัดและกลุ่มควบคุม และอาจไม่สามารถสุ่มอาสาสมัครเข้ากลุ่มเหล่านี้ได้

โดยหลักการหลายประการที่ใช้โดยทั่วไปในการออกแบบการศึกษากึ่งทดลอง หลักการเหล่านี้รวมถึง:

  1. คำจำกัดความที่ชัดเจนของกลุ่มการรักษาและกลุ่มควบคุม: กลุ่มการรักษาและกลุ่มควบคุมควรกำหนดไว้อย่างชัดเจน และการกำหนดอาสาสมัครให้กับกลุ่มเหล่านี้ควรขึ้นอยู่กับลักษณะหรือปัจจัยที่เกี่ยวข้อง
  2. การใช้กลุ่มเปรียบเทียบที่เหมาะสม: สิ่งสำคัญคือต้องใช้กลุ่มเปรียบเทียบที่คล้ายกับกลุ่มการรักษาเพื่อควบคุมตัวแปรที่อาจรบกวน
  3. การใช้วิธีการทางสถิติที่เหมาะสม: การวิจัยกึ่งทดลองมักเกี่ยวข้องกับการใช้วิธีการทางสถิติ เช่น การวิเคราะห์การถดถอยหรือการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วม เพื่อควบคุมผู้ก่อกวนที่อาจเกิดขึ้น และเพื่อปรับความแตกต่างระหว่างกลุ่มการรักษาและกลุ่มควบคุม

ซึ่งการวิจัยกึ่งทดลองมักใช้ในสถานการณ์ที่เป็นไปไม่ได้หรือเป็นไปได้จริงที่จะใช้การออกแบบการทดลองจริง เช่น เมื่อประชากรที่ศึกษาไม่ได้ถูกสุ่มเลือก หรือเมื่อไม่สามารถกำหนดการรักษาที่กำลังศึกษาแบบสุ่มได้ การวิจัยกึ่งทดลองยังคงสามารถให้ข้อมูลเชิงลึกที่มีคุณค่าและสามารถนำมาใช้เพื่อสรุปผลเชิงสาเหตุได้ แต่โดยทั่วไปถือว่ามีความเข้มงวดน้อยกว่าการออกแบบเชิงทดลองจริง

ตัวอย่างของการวิจัยกึ่งทดลองรวมถึงการออกแบบกลุ่มควบคุมที่ไม่เท่ากัน การออกแบบอนุกรมเวลาขัดจังหวะ และการออกแบบกลุ่มที่ตรงกัน การวิจัยกึ่งทดลองมักใช้ในสาขาต่างๆ เช่น การศึกษา จิตวิทยา และสาธารณสุข

ช่องทางติดต่อ
Tel: 0924766638 คุณอาจุ้ย
อีเมล: ichalermlarp@gmail.com
LINE: @impressedu
(หยุดทุกวันอาทิตย์)