บทที่ 2: ทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เป็นบทที่สำคัญบทหนึ่งในการเขียนวิทยานิพนธ์หรืองานวิจัยเชิงวิชาการ เพราะทำหน้าที่อธิบายและเชื่อมโยงแนวคิดและประเด็นต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับปัญหาการวิจัย รวมถึงช่วยในการกำหนดกรอบแนวคิดการวิจัย สมมติฐานการวิจัย และวิธีการวิจัยที่เหมาะสม ด้วยเหตุนี้ จึงมีความสำคัญที่ผู้วิจัยจะต้องเขียนบทที่ 2 ได้อย่างถูกต้องและครบถ้วนตามหลักเกณฑ์ อย่างไรก็ตาม ยังมีผู้วิจัยจำนวนไม่น้อยที่เขียนบทที่ 2 ผิดพลาดหรือทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร ส่งผลให้การวิจัยมีความน่าเชื่อถือและคุณภาพลดลง บทความนี้จึงจะกล่าวถึง วิธีเขียนบทที่ 2: ทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ที่คุณไม่ควรทำ พร้อมยกตัวอย่างประกอบ

1. ไม่ศึกษาค้นคว้าข้อมูลอย่างรอบด้าน

การเขียนบทที่ 2 ที่ดี ผู้วิจัยควรศึกษาค้นคว้าข้อมูลและแนวคิดที่เกี่ยวข้องอย่างรอบด้าน เพื่อให้เข้าใจปัญหาการวิจัยอย่างลึกซึ้งและสามารถเชื่อมโยงข้อมูลต่างๆ เข้าด้วยกันได้อย่างสมเหตุสมผล ตัวอย่างเช่น หากผู้วิจัยต้องการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดกับประสิทธิภาพการทำงาน ผู้วิจัยควรศึกษาค้นคว้าข้อมูลเกี่ยวกับความเครียด ประสิทธิภาพการทำงาน และผลงานวิจัยที่เกี่ยวข้องอย่างละเอียดรอบคอบ เพื่อให้สามารถอธิบายและเชื่อมโยงแนวคิดต่างๆ ได้อย่างถูกต้องและครบถ้วน

หากผู้วิจัยไม่ศึกษาค้นคว้าข้อมูลอย่างรอบด้าน อาจส่งผลให้บทที่ 2 มีข้อผิดพลาดหรือบกพร่องได้ เช่น

• ข้อมูลไม่ถูกต้องหรือเชื่อถือไม่ได้ ส่งผลให้การวิจัยมีความน่าเชื่อถือลดลง
• แนวคิดไม่ครบถ้วนหรือเชื่อมโยงกันไม่สมเหตุสมผล ส่งผลให้การวิจัยขาดความชัดเจนและไม่สามารถอธิบายปัญหาการวิจัยได้อย่างถูกต้อง
• ขาดการเชื่อมโยงกับปัญหาการวิจัย ส่งผลให้บทที่ 2 ขาดความสำคัญและไม่สามารถช่วยในการกำหนดกรอบแนวคิดการวิจัย สมมติฐานการวิจัย และวิธีการวิจัยที่เหมาะสมได้

ตัวอย่างการเขียนบทที่ 2 ที่ไม่ศึกษาค้นคว้าข้อมูลอย่างรอบด้าน เช่น

• ผู้วิจัยสรุปแนวคิดเกี่ยวกับความเครียดเพียงสั้นๆ โดยไม่ได้อธิบายรายละเอียดหรืออ้างอิงแหล่งที่มาของข้อมูล
• ผู้วิจัยนำเสนอผลงานวิจัยที่เกี่ยวข้องเพียงไม่กี่งานโดยไม่พิจารณาความสำคัญของผลงานวิจัย
• ผู้วิจัยเชื่อมโยงข้อมูลต่างๆ เข้าด้วยกันอย่างขาดความสมเหตุสมผล เช่น อธิบายว่าความเครียดส่งผลดีต่อประสิทธิภาพการทำงานทั้งในระดับปานกลางและระดับสูง

ผู้วิจัยควรหลีกเลี่ยงการเขียนบทที่ 2 โดยไม่ศึกษาค้นคว้าข้อมูลอย่างรอบด้าน โดยควรศึกษาค้นคว้าข้อมูลและแนวคิดที่เกี่ยวข้องอย่างละเอียดรอบคอบจากแหล่งข้อมูลที่เป็นทางการและน่าเชื่อถือ เช่น ตำรา บทความวิชาการ รายงานวิจัย เป็นต้น เพื่อให้สามารถเขียนบทที่ 2 ได้อย่างถูกต้องและครบถ้วนตามหลักเกณฑ์

2. คัดลอกผลงานของผู้อื่นโดยไม่อ้างอิง

การคัดลอกผลงานของผู้อื่นโดยไม่อ้างอิงเป็นการกระทำที่ผิดจรรยาบรรณทางวิชาการ เป็นการละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาและเป็นการฉ้อโกงทางวิชาการ ผู้วิจัยควรอ้างอิงแหล่งที่มาของข้อมูลและแนวคิดที่นำมาใช้ในการเขียนทุกครั้ง เพื่อให้ผู้อ่านสามารถตรวจสอบความถูกต้องของข้อมูลได้

การคัดลอกผลงานของผู้อื่นโดยไม่อ้างอิงอาจทำได้หลายรูปแบบ เช่น

• การลอกเลียนข้อความหรือเนื้อหาของผู้อื่นมาอย่างตรงๆ โดยไม่ได้ปรับเปลี่ยนหรือเพิ่มเติม
• การถอดความข้อความหรือเนื้อหาของผู้อื่นโดยไม่อ้างอิงแหล่งที่มา
• การสรุปความหรือสรุปประเด็นของผู้อื่นโดยไม่อ้างอิงแหล่งที่มา

การคัดลอกผลงานของผู้อื่นโดยไม่อ้างอิงอาจส่งผลกระทบต่องานวิจัยได้ดังนี้

• การวิจัยมีความน่าเชื่อถือลดลง เนื่องจากข้อมูลและแนวคิดที่นำมาใช้ในการวิจัยไม่ถูกต้องหรือเชื่อถือไม่ได้
• ผู้วิจัยอาจถูกฟ้องร้องดำเนินคดีฐานละเมิดทรัพย์สินทางปัญญา
• ผู้วิจัยอาจถูกตัดสิทธิ์ในการสอบหรือได้รับปริญญา

ผู้วิจัยควรหลีกเลี่ยงการคัดลอกผลงานของผู้อื่นโดยไม่อ้างอิง โดยควรอ้างอิงแหล่งที่มาของข้อมูลและแนวคิดที่นำมาใช้ในการเขียนทุกครั้ง เพื่อให้การวิจัยมีความน่าเชื่อถือและมีคุณภาพ

3. เขียนบทที่ 2 โดยไม่เชื่อมโยงกับปัญหาการวิจัย

บทที่ 2: ทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เป็นบทที่สำคัญบทหนึ่งในการเขียนวิทยานิพนธ์หรืองานวิจัยเชิงวิชาการ เพราะทำหน้าที่อธิบายและเชื่อมโยงแนวคิดและประเด็นต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับปัญหาการวิจัย รวมถึงช่วยในการกำหนดกรอบแนวคิดการวิจัย สมมติฐานการวิจัย และวิธีการวิจัยที่เหมาะสม

การเขียนบทที่ 2 โดยไม่เชื่อมโยงกับปัญหาการวิจัยอาจส่งผลกระทบต่องานวิจัยได้ดังนี้

• บทที่ 2 ขาดความสำคัญและไม่สามารถช่วยในการกำหนดกรอบแนวคิดการวิจัย สมมติฐานการวิจัย และวิธีการวิจัยที่เหมาะสมได้
• ผู้อ่านไม่สามารถเข้าใจปัญหาการวิจัยและเห็นความสำคัญของการวิจัยได้
• การวิจัยมีความน่าเชื่อถือลดลง เนื่องจากไม่สามารถอธิบายปัญหาการวิจัยได้อย่างถูกต้อง

ตัวอย่างการเขียนบทที่ 2 โดยไม่เชื่อมโยงกับปัญหาการวิจัย เช่น

• ผู้วิจัยอธิบายแนวคิดเกี่ยวกับความเครียดอย่างละเอียด แต่ไม่ได้เชื่อมโยงกับประสิทธิภาพการทำงาน
• ผู้วิจัยนำเสนอผลงานวิจัยที่เกี่ยวข้องที่ศึกษาเกี่ยวกับความเครียด แต่ไม่ได้พิจารณาความสำคัญของผลงานวิจัยต่อประเด็นที่ศึกษา
• ผู้วิจัยสรุปประเด็นสำคัญเกี่ยวกับทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง โดยไม่ได้เชื่อมโยงกับปัญหาการวิจัย

ผู้วิจัยควรหลีกเลี่ยงการเขียนบทที่ 2 โดยไม่เชื่อมโยงกับปัญหาการวิจัย โดยควรเขียนบทที่ 2 โดยเน้นที่ประเด็นที่เชื่อมโยงกับปัญหาการวิจัย เช่น

• อธิบายแนวคิดและประเด็นต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับปัญหาการวิจัยอย่างครบถ้วน
• นำเสนอผลงานวิจัยที่เกี่ยวข้องที่ศึกษาเกี่ยวกับประเด็นที่ศึกษา
• สรุปประเด็นสำคัญเกี่ยวกับทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง โดยเชื่อมโยงกับปัญหาการวิจัย

ผู้วิจัยควรพิจารณาประเด็นต่อไปนี้ในการเขียนบทที่ 2 เพื่อให้บทที่ 2 เชื่อมโยงกับปัญหาการวิจัย

• ปัญหาการวิจัยคืออะไร
• แนวคิดและประเด็นใดบ้างที่เกี่ยวข้องกับปัญหาการวิจัย
• ผลงานวิจัยที่เกี่ยวข้องศึกษาเกี่ยวกับประเด็นใดบ้าง

ผู้วิจัยควรศึกษาค้นคว้าข้อมูลและแนวคิดที่เกี่ยวข้องอย่างรอบคอบ เพื่อให้สามารถเขียนบทที่ 2 ได้อย่างถูกต้องและครบถ้วน

4. เขียนบทที่ 2 โดยไม่สรุปประเด็นสำคัญ

การเขียนบทที่ 2 โดยไม่สรุปประเด็นสำคัญอาจส่งผลให้บทที่ 2 ขาดความชัดเจนและไม่สามารถช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจประเด็นสำคัญที่ผู้วิจัยต้องการจะนำเสนอได้

ตัวอย่างการเขียนบทที่ 2 โดยไม่สรุปประเด็นสำคัญ เช่น

• ผู้วิจัยอธิบายแนวคิดเกี่ยวกับความเครียดอย่างละเอียด แต่ไม่ได้สรุปประเด็นสำคัญเกี่ยวกับแนวคิดความเครียด
• ผู้วิจัยนำเสนอผลงานวิจัยที่เกี่ยวข้องที่ศึกษาเกี่ยวกับความเครียด แต่ไม่ได้สรุปประเด็นสำคัญเกี่ยวกับผลงานวิจัย
• ผู้วิจัยสรุปประเด็นสำคัญเกี่ยวกับทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง โดยไม่ได้สรุปประเด็นสำคัญที่เกี่ยวข้องกับปัญหาการวิจัย

ผู้วิจัยควรหลีกเลี่ยงการเขียนบทที่ 2 โดยไม่สรุปประเด็นสำคัญ โดยควรสรุปประเด็นสำคัญเกี่ยวกับทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจประเด็นสำคัญที่ผู้วิจัยต้องการจะนำเสนอ

ผู้วิจัยควรพิจารณาประเด็นต่อไปนี้ในการสรุปประเด็นสำคัญในบทที่ 2

• ประเด็นสำคัญที่ผู้วิจัยต้องการจะนำเสนอคืออะไร
• ประเด็นสำคัญเหล่านั้นสามารถสรุปได้อย่างไร

ผู้วิจัยควรเขียนสรุปประเด็นสำคัญอย่างกระชับ เข้าใจง่าย และเชื่อมโยงกับปัญหาการวิจัย

5. ไม่ตรวจทานและแก้ไขบทที่ 2 อย่างรอบคอบ

การไม่ตรวจทานและแก้ไขบทที่ 2 อย่างรอบคอบอาจส่งผลให้บทที่ 2 มีข้อผิดพลาดหรือบกพร่องได้ เช่น

• ข้อมูลไม่ถูกต้องหรือเชื่อถือไม่ได้
• แนวคิดไม่ครบถ้วนหรือเชื่อมโยงกันไม่สมเหตุสมผล
• ขาดการเชื่อมโยงกับปัญหาการวิจัย
• ภาษาไม่ชัดเจนหรือกระชับ

ตัวอย่างการเขียนบทที่ 2 ที่ไม่ตรวจทานและแก้ไขอย่างรอบคอบ เช่น

• ผู้วิจัยเขียนข้อมูลไม่ถูกต้อง เช่น สะกดคำผิด เขียนตัวเลขผิด หรืออ้างอิงแหล่งที่มาไม่ถูกต้อง
• ผู้วิจัยเขียนแนวคิดไม่ครบถ้วน เช่น อธิบายแนวคิดไม่ชัดเจน ไม่ได้อธิบายรายละเอียด หรือเชื่อมโยงแนวคิดต่างๆ เข้าด้วยกันไม่สมเหตุสมผล
• ผู้วิจัยเขียนบทที่ 2 โดยไม่เชื่อมโยงกับปัญหาการวิจัย เช่น อธิบายแนวคิดหรือผลงานวิจัยที่ไม่เกี่ยวข้องกับปัญหาการวิจัย
• ผู้วิจัยเขียนบทที่ 2 ด้วยภาษาที่ไม่ชัดเจนหรือกระชับ เช่น เขียนประโยคยาวๆ วกวน หรือใช้คำศัพท์ที่เข้าใจยาก

ผู้วิจัยควรหลีกเลี่ยงการเขียนบทที่ 2 โดยไม่ตรวจทานและแก้ไขอย่างรอบคอบ โดยควรตรวจทานและแก้ไขบทที่ 2 อย่างรอบคอบก่อนส่งให้อาจารย์ที่ปรึกษาหรือผู้ทรงคุณวุฒิตรวจทาน เพื่อให้แน่ใจว่าบทที่ 2 เขียนได้อย่างถูกต้องและครบถ้วนตามหลักเกณฑ์

ผู้วิจัยควรพิจารณาประเด็นต่อไปนี้ในการตรวจทานและแก้ไขบทที่ 2

• ตรวจทานความถูกต้องของข้อมูลและแนวคิดที่นำมาใช้ในการเขียน
• ตรวจทานการเชื่อมโยงข้อมูลต่างๆ เข้าด้วยกันอย่างสมเหตุสมผล
• ตรวจทานความชัดเจนและความกระชับของภาษา

ผู้วิจัยควรให้ผู้อื่นช่วยตรวจทานและแก้ไขบทที่ 2 ของตน เพื่อให้สามารถตรวจพบข้อผิดพลาดหรือบกพร่องได้อย่างครอบคลุม

การเขียนบทที่ 2 ที่ดีจะช่วยให้การวิจัยมีความน่าเชื่อถือและคุณภาพมากขึ้น ผู้วิจัยจึงควรศึกษาและปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ในการเขียนอย่างเคร่งครัด พร้อมหลีกเลี่ยง วิธีเขียนบทที่ 2: ทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ที่คุณไม่ควรทำ ดังที่กล่าวมาแล้ว

บทที่ 2 ทฤษฎีและการวิจัยที่เกี่ยวข้อง เป็นบทสำคัญในรายงานการวิจัย เพราะจะช่วยอธิบายถึงพื้นฐานทางทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ซึ่งจะช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจถึงที่มาและความสำคัญของการวิจัย และสามารถคาดเดาได้ว่าผลการวิจัยจะเป็นอย่างไร

ในการเขียนบทที่ 2 นักวิจัยควรพิจารณาจากประเด็นสำคัญดังต่อไปนี้

1. ระบุกรอบแนวคิดการวิจัย

กรอบแนวคิดการวิจัยเป็นกรอบความคิดที่อธิบายความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรต่างๆ ในงานวิจัย โดยกรอบแนวคิดการวิจัยที่ดีจะช่วยให้นักวิจัยสามารถกำหนดวัตถุประสงค์ของการวิจัย ตัวแปรที่เกี่ยวข้อง และวิธีการวิจัยได้อย่างเหมาะสม

2. ทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง

นักวิจัยควรทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องอย่างละเอียดและรอบคอบ โดยควรพิจารณาจากงานวิจัยที่เกี่ยวข้องทั้งในด้านเนื้อหาและวิธีการวิจัย ซึ่งจะช่วยให้นักวิจัยสามารถระบุช่องว่างทางความรู้และสร้างสมมติฐานการวิจัยได้อย่างเหมาะสม

3. อธิบายความสัมพันธ์ระหว่างทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง

นักวิจัยควรอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง โดยควรอธิบายว่าทฤษฎีใดเป็นฐานความคิดในการวิจัย และงานวิจัยที่เกี่ยวข้องมีประเด็นใดที่สอดคล้องกับการวิจัย

4. สรุปประเด็นสำคัญ

ในตอนท้ายของบทที่ 2 นักวิจัยควรสรุปประเด็นสำคัญทั้งหมดที่กล่าวมาข้างต้น เพื่อให้ผู้อ่านสามารถเข้าใจถึงเนื้อหาของบทที่ 2 ได้อย่างครบถ้วน

ตัวอย่างการเขียนบทที่ 2

ตัวอย่างต่อไปนี้เป็นตัวอย่างการเขียนบทที่ 2 ทฤษฎีและการวิจัยที่เกี่ยวข้อง ของการวิจัยที่ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน

บทที่ 2 ทฤษฎีและการวิจัยที่เกี่ยวข้อง

กรอบแนวคิดการวิจัย

กรอบแนวคิดการวิจัยของการศึกษาครั้งนี้ อธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน โดยเชื่อว่าความเครียดสามารถส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนได้ทั้งทางบวกและทางลบ ในทางบวก ความเครียดสามารถกระตุ้นให้นักเรียนเกิดความตื่นตัวและมุ่งมั่นในการทำงานมากขึ้น ซึ่งอาจส่งผลดีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน อย่างไรก็ตาม ในทางลบ ความเครียดสามารถทำให้นักเรียนรู้สึกวิตกกังวลและขาดสมาธิ ซึ่งอาจส่งผลเสียต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน

ทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง

งานวิจัยที่เกี่ยวข้องพบว่าความเครียดมีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนทั้งในเชิงบวกและเชิงลบ ตัวอย่างเช่น งานวิจัยชิ้นหนึ่งพบว่านักเรียนที่เผชิญกับความเครียดในระดับปานกลาง มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนดีกว่านักเรียนที่เผชิญกับความเครียดในระดับต่ำหรือสูง งานวิจัยอีกชิ้นหนึ่งพบว่านักเรียนที่เผชิญกับความเครียดในระดับสูง มีแนวโน้มที่จะขาดสมาธิและทำงานผิดพลาดได้ง่าย

ความสัมพันธ์ระหว่างทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง

ทฤษฎีความเครียดอธิบายว่าความเครียดเป็นกระบวนการทางจิตวิทยาที่เกิดขึ้นเมื่อบุคคลเผชิญกับสถานการณ์ที่ท้าทายหรือคุกคาม ทฤษฎีนี้สอดคล้องกับงานวิจัยที่เกี่ยวข้องที่พบว่าความเครียดสามารถส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนได้ทั้งทางบวกและทางลบ

สรุปประเด็นสำคัญ

จากการศึกษาทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง พบว่าความเครียดมีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนทั้งในเชิงบวกและเชิงลบ อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนนั้นขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ เช่น ระดับความเครียด ระยะเวลาในการเผชิญกับความเครียด และกลไกการเผชิญกับความเครียด

คำแนะนำในการเขียนบทที่ 2

ในการเขียนบทที่ 2 นักวิจัยควรพิจารณาจากคำแนะนำดังต่อไปนี้

• เขียนบทที่ 2 ให้กระชับ ชัดเจน และเข้าใจง่าย
• ใช้ภาษาที่ถูกต้อง เหมาะสม และตรงประเด็น
• อ้างอิงงานวิจัยที่เกี่ยวข้องอย่างครบถ้วนและถูกต้อง
• ปีการศึกษาย้อนหลังไม่เกิน 5-8 ปี

หากนักวิจัยสามารถเขียนบทที่ 2 ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ก็จะสามารถช่วยให้รายงานการวิจัยมีความน่าเชื่อถือและสามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้อย่างเหมาะสม

การศึกษางานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ในงานวิจัย มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการทำวิจัย เพราะจะช่วยให้ผู้วิจัยได้ทราบถึงความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องที่วิจัย รวมถึงทฤษฎี แนวคิด ตัวแปร และวิธีการวิจัยที่เกี่ยวข้อง ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อการกำหนดกรอบแนวคิดการวิจัย กำหนดตัวแปรและขอบเขตการวิจัย กำหนดวิธีการวิจัย และตีความผลการวิจัย

ประโยชน์ของการศึกษางานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ในงานวิจัย มีดังนี้

• ช่วยให้เข้าใจทฤษฎี แนวคิด ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่วิจัย

การวิจัยที่ดีควรมีพื้นฐานอยู่บนทฤษฎีหรือแนวคิดที่ชัดเจน การศึกษางานวิจัยที่เกี่ยวข้องจะช่วยให้ผู้วิจัยได้ทราบถึงทฤษฎีหรือแนวคิดที่เกี่ยวข้อง ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อการกำหนดกรอบแนวคิดการวิจัยและใช้ในการตีความผลการวิจัย

• ช่วยป้องกันการทำวิจัยซ้ำซ้อนกับคนอื่นๆที่วิจัยไปแล้ว

การวิจัยซ้ำซ้อนเป็นสิ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้น เพราะเป็นการสิ้นเปลืองทรัพยากรและเวลา ผู้วิจัยควรศึกษางานวิจัยที่เกี่ยวข้องก่อนเริ่มทำวิจัย เพื่อตรวจสอบว่ามีผู้วิจัยคนอื่นได้ทำวิจัยในประเด็นเดียวกันไปแล้วหรือไม่ หากพบว่ามีผู้วิจัยอื่นได้ทำวิจัยในประเด็นเดียวกันไปแล้ว ผู้วิจัยควรพิจารณาว่าผลการวิจัยดังกล่าวมีความสอดคล้องกับประเด็นวิจัยของตนหรือไม่ หากพบว่าผลการวิจัยไม่สอดคล้องกับประเด็นวิจัยของตน ผู้วิจัยอาจต้องปรับเปลี่ยนประเด็นวิจัยหรือวิธีการวิจัย

• ช่วยในการกำหนดกรอบแนวคิดการวิจัย

กรอบแนวคิดการวิจัยเป็นกรอบความคิดที่ใช้ในการอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรต่างๆ การศึกษางานวิจัยที่เกี่ยวข้องจะช่วยให้ผู้วิจัยได้ทราบถึงกรอบแนวคิดการวิจัยของงานวิจัยอื่น ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อการกำหนดกรอบแนวคิดการวิจัยของตนเอง

• ช่วยในการกำหนดตัวแปรและขอบเขตการวิจัย

ตัวแปรและขอบเขตการวิจัยเป็นสิ่งสำคัญในการกำหนดทิศทางของงานวิจัย การศึกษางานวิจัยที่เกี่ยวข้องจะช่วยให้ผู้วิจัยได้ทราบถึงตัวแปรและขอบเขตการวิจัยของงานวิจัยอื่น ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อการกำหนดตัวแปรและขอบเขตการวิจัยของตนเอง

• ช่วยในการกำหนดวิธีการวิจัย

วิธีการวิจัยเป็นขั้นตอนในการดำเนินการวิจัย การศึกษางานวิจัยที่เกี่ยวข้องจะช่วยให้ผู้วิจัยได้ทราบถึงวิธีการวิจัยของงานวิจัยอื่น ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อการกำหนดวิธีการวิจัยของตนเอง

• ช่วยในการตีความผลการวิจัย

ผลการวิจัยเป็นข้อมูลที่ได้จากการดำเนินการวิจัย การศึกษางานวิจัยที่เกี่ยวข้องจะช่วยให้ผู้วิจัยได้ทราบถึงผลการวิจัยของงานวิจัยอื่น ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อการวิเคราะห์และตีความผลการวิจัยของตนเอง

การทบทวนงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ในงานวิจัย ควรพิจารณาประเด็นสำคัญๆ ดังนี้

• แนวคิด ทฤษฎีที่เกี่ยวข้อง

ผู้วิจัยควรศึกษาแนวคิด ทฤษฎีที่เกี่ยวข้อง เพื่อความเข้าใจในประเด็นที่วิจัย

• ตัวแปรที่เกี่ยวข้อง

ผู้วิจัยควรศึกษาตัวแปรที่เกี่ยวข้อง เพื่อกำหนดตัวแปรและขอบเขตการวิจัย

• วิธีการวิจัยที่เกี่ยวข้อง

ผู้วิจัยควรศึกษาวิธีการวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพื่อกำหนดวิธีการวิจัยของตนเอง

• ผลการวิจัยที่เกี่ยวข้อง

ผู้วิจัยควรศึกษาผลการวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพื่อวิเคราะห์และตีความผลการวิจัยของตนเอง

การทบทวนงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ในงานวิจัย ควรดำเนินการอย่างรอบคอบและละเอียดถี่ถ้วน เพื่อให้ได้ข้อมูลที่ถูกต้องและเป็นประโยชน์ต่อการทำวิจัย

ตัวอย่างประโยชน์ของการศึกษางานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ในงานวิจัย ดังนี้

• การศึกษางานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ทำให้ทราบว่ามีงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับประเด็นที่ตนสนใจศึกษาหรือไม่ หากมีงานวิจัยที่เกี่ยวข้องแล้ว ผู้วิจัยสามารถศึกษาผลการวิจัยเหล่านั้น เพื่อนำไปประกอบการพิจารณาในการกำหนดกรอบแนวคิดการวิจัย กำหนดตัวแปรและขอบเขตการวิจัย และกำหนดวิธีการวิจัยของตนเอง
• การศึกษางานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ทำให้ทราบว่ามีงานวิจัยใดบ้างที่ศึกษาตัวแปรที่เกี่ยวข้อง หากมีงานวิจัยที่เกี่ยวข้องแล้ว ผู้วิจัยสามารถศึกษาผลการวิจัยเหล่านั้น เพื่อนำไปประกอบการพิจารณาในการกำหนดตัวแปรและขอบเขตการวิจัยของตนเอง
• การศึกษางานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ทำให้ทราบถึงข้อดีและข้อจำกัดของงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง หากทราบข้อดีและข้อจำกัดของงานวิจัยที่เกี่ยวข้องแล้ว ผู้วิจัยสามารถนำมาพิจารณาในการปรับปรุงงานวิจัยของตนเองให้มีคุณภาพยิ่งขึ้น
• การศึกษางานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ทำให้ทราบว่ามีงานวิจัยใดบ้างที่ศึกษาประเด็นที่ตนสนใจศึกษาในบริบทอื่น หากมีงานวิจัยที่เกี่ยวข้องแล้ว ผู้วิจัยสามารถศึกษาผลการวิจัยเหล่านั้น เพื่อนำไปประกอบการพิจารณาในการขยายผลการวิจัยของตนเองไปยังบริบทอื่น

สรุปได้ว่า การศึกษางานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ในงานวิจัย มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการทำวิจัย เพราะจะช่วยให้ผู้วิจัยได้ทราบถึงความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องที่วิจัย รวมถึงทฤษฎี แนวคิด ตัวแปร และวิธีการวิจัยที่เกี่ยวข้อง ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อการกำหนดกรอบแนวคิดการวิจัย กำหนดตัวแปรและขอบเขตการวิจัย กำหนดวิธีการวิจัย และตีความผลการวิจัย

งานวิจัยที่เกี่ยวข้องเป็นส่วนที่มีความสำคัญต่องานวิจัยทุกประเภท เราควรทราบ ขั้นตอนการเขียนงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เนื่องจากช่วยให้ผู้วิจัยเข้าใจถึงองค์ความรู้และผลการวิจัยในปัจจุบันที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อหรือปัญหาวิจัยที่ต้องการศึกษา ข้อมูลจากการเขียนงานวิจัยที่เกี่ยวข้องจะช่วยให้ผู้วิจัยสามารถกำหนดแนวทางและวิธีการดำเนินการวิจัยของตนเองได้อย่างเหมาะสม

ขั้นตอนการเขียนงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง มีดังนี้

1. กำหนดขอบเขตการวิจัย

ขอบเขตการวิจัย (Delimitation) หมายถึง การจำกัดหรือกำหนดขอบเขตให้แก่การวิจัย ไม่ควรนำไปปนกับข้อจำกัดของการวิจัย (Limitation) ซึ่งมักจะกล่าวถึงในตอนท้ายผลการกำหนดขอบเขต การวิจัยนั้น อาจกำหนดได้หลายอย่าง เช่น

• ขอบเขตที่เกี่ยวกับเนื้อหาที่ศึกษา
• ขอบเขตที่เกี่ยวกับกลุ่มตัวอย่าง
• ขอบเขตที่เกี่ยวกับเวลา
• ขอบเขตที่เกี่ยวกับสถานที่

การกำหนดขอบเขตการวิจัยมีความสำคัญต่องานวิจัย เนื่องจากช่วยให้ผู้วิจัยสามารถระบุได้ว่าการวิจัยที่จะศึกษามีขอบข่ายกว้างขวางเพียงใด และควรมุ่งเน้นไปที่ประเด็นใดบ้าง การกำหนดขอบเขตการวิจัยที่ชัดเจนจะช่วยทำให้ผู้วิจัยสามารถดำเนินการวิจัยได้อย่างมีประสิทธิภาพและประหยัดเวลาและทรัพยากร

ในการกำหนดขอบเขตการวิจัย ผู้วิจัยควรพิจารณาปัจจัยต่างๆ ดังนี้

• วัตถุประสงค์ของการวิจัย วัตถุประสงค์ของการวิจัยเป็นตัวกำหนดขอบเขตของเนื้อหาที่ควรศึกษา ผู้วิจัยควรพิจารณาวัตถุประสงค์ของการวิจัยอย่างรอบคอบ เพื่อให้สามารถกำหนดขอบเขตของเนื้อหาที่ศึกษาได้อย่างเหมาะสม
• ความเป็นไปได้ในการดำเนินการวิจัย ผู้วิจัยควรพิจารณาปัจจัยต่างๆ ที่อาจส่งผลต่อความเป็นไปได้ในการดำเนินการวิจัย เช่น ระยะเวลาในการวิจัย งบประมาณในการวิจัย เครื่องมือและอุปกรณ์ในการวิจัย เป็นต้น
• ความสำคัญและประโยชน์ของการวิจัย ผู้วิจัยควรพิจารณาความสำคัญและประโยชน์ของการวิจัย เพื่อให้สามารถกำหนดขอบเขตของเนื้อหาที่ศึกษาได้อย่างเหมาะสม

2. ค้นหางานวิจัยที่เกี่ยวข้อง

การค้นหางานวิจัยที่เกี่ยวข้องเป็นขั้นตอนที่สำคัญในการเขียนงานวิจัย เนื่องจากช่วยให้ผู้วิจัยเข้าใจถึงองค์ความรู้และผลการวิจัยในปัจจุบันที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อหรือปัญหาวิจัยที่ต้องการศึกษา ข้อมูลจากการค้นหางานวิจัยที่เกี่ยวข้องจะช่วยให้ผู้วิจัยสามารถกำหนดแนวทางและวิธีการดำเนินการวิจัยของตนเองได้อย่างเหมาะสม

ในการค้นหางานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ผู้วิจัยสามารถค้นหาได้จากแหล่งข้อมูลต่างๆ เช่น ฐานข้อมูลออนไลน์ วารสารวิชาการ หนังสือวิชาการ เป็นต้น

ในการค้นหางานวิจัยที่เกี่ยวข้องจากฐานข้อมูลออนไลน์ ผู้วิจัยควรใช้คำสำคัญ (keywords) หรือวลีที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อหรือปัญหาวิจัยที่ต้องการศึกษาในการค้นหา เช่น ในกรณีนี้ ผู้วิจัยอาจใช้คำสำคัญ เช่น “เทคโนโลยีดิจิทัล”, “การศึกษา”, “ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน”, “พฤติกรรมการเรียนรู้”, และ “ทัศนคติต่อการเรียน” ในการค้นหางานวิจัยที่เกี่ยวข้อง

นอกจากนี้ ผู้วิจัยยังสามารถใช้เครื่องมือช่วยค้นหางานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เช่น Google Scholar หรือ Web of Science เป็นต้น เครื่องมือเหล่านี้จะช่วยให้ผู้วิจัยสามารถค้นหางานวิจัยที่เกี่ยวข้องได้อย่างมีประสิทธิภาพและรวดเร็ว

ในการค้นหางานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ผู้วิจัยควรพิจารณาปัจจัยต่างๆ ดังนี้

• ความทันสมัยของงานวิจัย ผู้วิจัยควรพิจารณาความทันสมัยของงานวิจัย โดยควรเลือกงานวิจัยที่ตีพิมพ์ในช่วง 5-10 ปี ที่ผ่านมา
• ความน่าเชื่อถือของงานวิจัย ผู้วิจัยควรพิจารณาความน่าเชื่อถือของงานวิจัย โดยพิจารณาจากแหล่งข้อมูลตีพิมพ์ของงานวิจัยนั้นๆ เช่น ชื่อวารสารวิชาการ สำนักพิมพ์ เป็นต้น
• ความเหมาะสมของงานวิจัย ผู้วิจัยควรพิจารณาความเหมาะสมของงานวิจัย โดยพิจารณาจากขอบเขตการวิจัยของงานวิจัยนั้นๆ ว่าสอดคล้องกับขอบเขตการวิจัยของตนเองหรือไม่

ผู้วิจัยควรบันทึกข้อมูลสำคัญของงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เช่น ข้อมูลผู้วิจัย วัตถุประสงค์ของการวิจัย ตัวแปรในการวิจัย วิธีการศึกษา ผลการศึกษา และข้อเสนอแนะจากงานวิจัย เพื่อใช้ในการอ้างอิงในงานวิจัยของตนเอง

3. วิเคราะห์งานวิจัยที่เกี่ยวข้อง

การวิเคราะห์งานวิจัยที่เกี่ยวข้องเป็นขั้นตอนที่สำคัญในการเขียนงานวิจัย เนื่องจากช่วยให้ผู้วิจัยเข้าใจถึงวัตถุประสงค์และวิธีการดำเนินการวิจัยของงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ตลอดจนผลการศึกษาที่ได้ และข้อเสนอแนะจากงานวิจัย

ในการวิเคราะห์งานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ผู้วิจัยควรพิจารณาประเด็นต่างๆ ดังนี้

• วัตถุประสงค์ของการวิจัย ผู้วิจัยควรพิจารณาวัตถุประสงค์ของการวิจัยของงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้เข้าใจว่างานวิจัยนั้นๆ มุ่งศึกษาประเด็นใด
• ตัวแปรในการวิจัย ผู้วิจัยควรพิจารณาตัวแปรในการวิจัยของงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้เข้าใจว่างานวิจัยนั้นๆ ใช้ตัวแปรใดในการวัดผล
• วิธีการศึกษา ผู้วิจัยควรพิจารณาวิธีการศึกษาของงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้เข้าใจว่างานวิจัยนั้นๆ ใช้วิธีการใดในการเก็บรวบรวมข้อมูลและวิเคราะห์ข้อมูล
• ผลการศึกษา ผู้วิจัยควรพิจารณาผลการศึกษาของงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้เข้าใจว่างานวิจัยนั้นๆ พบอะไรบ้าง
• ข้อเสนอแนะจากงานวิจัย ผู้วิจัยควรพิจารณาข้อเสนอแนะจากงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพื่อนำมาพิจารณาในการกำหนดแนวทางและวิธีการดำเนินการวิจัยของตนเอง

4. สรุปประเด็นสำคัญ

การสรุปประเด็นสำคัญ (Key Points Summary) คือการสรุปสาระสำคัญหรือใจความสำคัญของเรื่องที่ได้ฟังหรือได้อ่าน เป็นการจับใจความสำคัญหรือประเด็นหลักของเรื่องที่ได้ศึกษามา เพื่อความเข้าใจที่รวดเร็วและง่ายขึ้น

การสรุปประเด็นสำคัญสามารถทำได้โดยพิจารณาจากประเด็นต่อไปนี้

• หัวข้อเรื่อง หัวข้อเรื่องจะช่วยให้สามารถระบุได้ว่าเรื่องนั้นๆ เกี่ยวกับอะไร
• วัตถุประสงค์ วัตถุประสงค์จะช่วยให้สามารถระบุได้ว่าผู้เขียนหรือผู้พูดต้องการสื่ออะไร
• เนื้อหา เนื้อหาจะช่วยให้สามารถระบุได้ว่ามีประเด็นสำคัญอะไรบ้าง

การสรุปประเด็นสำคัญสามารถทำได้หลายวิธี เช่น

• การสรุปประเด็นสำคัญเป็นข้อความสั้นๆ
• การสรุปประเด็นสำคัญเป็นแผนภูมิหรือกราฟ
• การสรุปประเด็นสำคัญเป็นตาราง

ในการสรุปประเด็นสำคัญ ควรพิจารณาความเหมาะสมกับลักษณะของเรื่องที่ได้ศึกษามา

5. เชื่อมโยงกับงานวิจัยของตนเอง

เมื่อสรุปประเด็นสำคัญจากงานวิจัยที่เกี่ยวข้องแล้ว ผู้วิจัยจะต้องเชื่อมโยงประเด็นเหล่านั้นกับงานวิจัยของตนเอง โดยอธิบายว่างานวิจัยของตนเองมีจุดเด่นหรือจุดแตกต่างจากงานวิจัยที่เกี่ยวข้องอย่างไร

ในการเชื่อมโยงงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ผู้วิจัยควรอธิบายว่างานวิจัยของตนเองมีจุดเด่นหรือจุดแตกต่างจากงานวิจัยที่เกี่ยวข้องอย่างไร เช่น งานวิจัยของตนเองมีขอบเขตการวิจัยที่กว้างกว่า งานวิจัยของตนเองใช้วิธีการดำเนินการวิจัยที่ใหม่กว่า หรืองานวิจัยของตนเองให้ผลการศึกษาที่แตกต่างไปจากงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง

ตัวอย่างการเขียนงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง

สมมติว่าผู้วิจัยสนใจทำวิจัยเกี่ยวกับ “ผลกระทบของเทคโนโลยีดิจิทัลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย” ในการเขียนงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ผู้วิจัยอาจเขียนบทความโดยมีโครงสร้างดังนี้

บทนำ

ในบทนำ ผู้วิจัยควรกล่าวถึงความเป็นมาและความสำคัญของปัญหาวิจัยที่ต้องการศึกษา โดยอาจกล่าวถึงปัญหาหรือข้อขัดแย้งทางวิชาการที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อวิจัย หรือกล่าวถึงความสำคัญของหัวข้อวิจัยที่มีต่อสังคมหรือชุมชน

ขอบเขตการวิจัย

ในบทนำ ผู้วิจัยควรกำหนดขอบเขตการวิจัย โดยอาจระบุถึงตัวแปรในการวิจัย ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง ระยะเวลาในการวิจัย และสถานที่ในการวิจัย

การทบทวนวรรณกรรม

ในบทนี้ ผู้วิจัยควรนำเสนองานวิจัยที่เกี่ยวข้อง โดยอาจจัดเรียงงานวิจัยที่เกี่ยวข้องตามลำดับเวลาหรือตามลำดับความสำคัญ โดยพิจารณาจากประเด็นต่างๆ เช่น วัตถุประสงค์ของการวิจัย ตัวแปรในการวิจัย วิธีการศึกษา ผลการศึกษา และข้อเสนอแนะจากงานวิจัย

ในการนำเสนองานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ผู้วิจัยควรสรุปประเด็นสำคัญจากงานวิจัยเหล่านั้น โดยอาจสรุปในรูปแบบของตาราง แผนภูมิ หรือข้อความ เป็นต้น

การอภิปราย

ในบทนี้ ผู้วิจัยควรอภิปรายถึงประเด็นต่างๆ ที่ได้จากการทบทวนวรรณกรรม โดยอาจอภิปรายถึงข้อจำกัดของงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ประเด็นที่ยังไม่ได้รับการตอบคำถาม และข้อเสนอแนะสำหรับงานวิจัยในอนาคต

บทสรุป

ในบทสรุป ผู้วิจัยควรสรุปประเด็นสำคัญที่ได้จากการทบทวนวรรณกรรม โดยอาจสรุปประเด็นที่สอดคล้องกับวัตถุประสงค์ของการวิจัย หรือประเด็นที่ก่อให้เกิดข้อถกเถียงหรือข้อเสนอแนะใหม่ๆ

จากตัวอย่างการเขียนงานวิจัยที่เกี่ยวข้องข้างต้น ผู้วิจัยควรปรับโครงสร้างของบทความให้เหมาะสมกับหัวข้อวิจัยของตนเอง โดยคำนึงถึงประเด็นต่างๆ ที่กล่าวมาข้างต้น

งานวิจัยที่เกี่ยวข้อง (Related Literature) เป็นบทหนึ่งในรายงานวิจัยที่มีความสำคัญอย่างยิ่ง เพราะเป็นการรวบรวมและวิเคราะห์เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อที่ศึกษา เพื่อแสดงให้เห็นว่างานวิจัยนั้นมีความสอดคล้องกับความรู้เดิมที่มีอยู่ เทคนิคการเขียนงานวิจัยที่เกี่ยวข้องให้มีประสิทธิภาพ ช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจบริบทของงานวิจัยและเห็นความสำคัญของการวิจัยนั้นๆ

ในการเขียนงานวิจัยที่เกี่ยวข้องให้มีประสิทธิภาพ ผู้วิจัยควรพิจารณาถึงหัวข้อที่ศึกษา วัตถุประสงค์ของการวิจัย และขอบเขตของการวิจัย จากนั้นจึงดำเนินการค้นคว้าเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องอย่างรอบคอบ โดยคำนึงถึงเทคนิคต่อไปนี้

1. กำหนดขอบเขตของการค้นหาให้ชัดเจน

การกำหนดขอบเขตของการค้นหาให้ชัดเจนเป็นขั้นตอนที่สำคัญในการเขียนงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพราะจะช่วยให้ผู้วิจัยสามารถค้นคว้าเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องได้อย่างตรงจุดและมีประสิทธิภาพ

ในการกำหนดขอบเขตของการค้นหา ผู้วิจัยควรพิจารณาถึงปัจจัยต่างๆ ดังนี้

• ตัวแปรที่ศึกษา ผู้วิจัยควรระบุตัวแปรที่ศึกษาอย่างชัดเจน เพื่อให้สามารถค้นคว้าเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องได้ตรงประเด็น
• ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง ผู้วิจัยควรระบุประชากรและกลุ่มตัวอย่างที่ศึกษา เพื่อให้สามารถค้นคว้าเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องได้ครอบคลุม
• ระยะเวลา ผู้วิจัยควรระบุระยะเวลาที่ศึกษา เพื่อให้สามารถค้นคว้าเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องได้ทันเหตุการณ์
• สถานที่ ผู้วิจัยควรระบุสถานที่ที่ศึกษา เพื่อให้สามารถค้นคว้าเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องได้ตรงตามพื้นที่
• วิธีการวิจัย ผู้วิจัยควรระบุวิธีการวิจัยที่ใช้ เพื่อให้สามารถค้นคว้าเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องได้ตรงตามรูปแบบ

ตัวอย่างการกำหนดขอบเขตของการค้นหา

สมมติว่าผู้วิจัยสนใจศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับความเครียดและประสิทธิภาพการทำงาน ผู้วิจัยอาจกำหนดขอบเขตของการค้นหาดังนี้

• ตัวแปรที่ศึกษา ระดับความเครียดและประสิทธิภาพการทำงาน
• ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง พนักงานในองค์กรต่างๆ
• ระยะเวลา 5 ปีย้อนหลัง
• สถานที่ ประเทศไทย
• วิธีการวิจัย การศึกษาเชิงประจักษ์

การกำหนดขอบเขตของการค้นหาจะช่วยให้ผู้วิจัยสามารถค้นคว้าเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องได้อย่างตรงประเด็นและมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น ส่งผลให้งานวิจัยที่เกี่ยวข้องมีความน่าเชื่อถือและเป็นประโยชน์ต่องานวิจัยของตน

ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างคำถามที่ผู้วิจัยอาจพิจารณาในการกำหนดขอบเขตของการค้นหา

• ตัวแปรที่ศึกษาคืออะไร?
• ประชากรและกลุ่มตัวอย่างคือใคร?
• ระยะเวลาที่ศึกษาคือเมื่อใด?
• สถานที่ที่ศึกษาคือที่ไหน?
• วิธีการวิจัยที่ใช้คืออะไร?

โดยผู้วิจัยควรพิจารณาคำถามเหล่านี้อย่างรอบคอบ เพื่อให้สามารถกำหนดขอบเขตของการค้นหาได้อย่างเหมาะสมกับหัวข้อที่ศึกษา

2. เลือกใช้แหล่งข้อมูลที่เหมาะสม

แหล่งข้อมูลที่เกี่ยวข้องอาจได้แก่ หนังสือ บทความวิชาการ วารสารวิชาการ วิทยานิพนธ์ รายงานวิจัย เว็บไซต์ และฐานข้อมูลออนไลน์ เป็นต้น ผู้วิจัยควรเลือกใช้แหล่งข้อมูลที่เหมาะสมกับหัวข้อที่ศึกษา โดยพิจารณาจากความน่าเชื่อถือ ความทันสมัย และวัตถุประสงค์ในการวิจัย

ความน่าเชื่อถือ แหล่งข้อมูลควรมีความน่าเชื่อถือ หมายถึง แหล่งข้อมูลนั้นๆ ได้รับการยอมรับจากผู้เชี่ยวชาญในสาขานั้นๆ เช่น หนังสือวิชาการจากสำนักพิมพ์ที่มีชื่อเสียง วารสารวิชาการจากสถาบันการศึกษาหรือหน่วยงานวิจัยชั้นนำ วิทยานิพนธ์และรายงานวิจัยที่ได้รับการตีพิมพ์ เป็นต้น

ความทันสมัย แหล่งข้อมูลควรมีความทันสมัย หมายถึง แหล่งข้อมูลนั้นๆ ได้รับการเผยแพร่เมื่อไม่นานมานี้ เพื่อให้สอดคล้องกับความรู้และข้อมูลล่าสุดในสาขานั้นๆ

วัตถุประสงค์ในการวิจัย ผู้วิจัยควรเลือกใช้แหล่งข้อมูลที่เหมาะสมกับวัตถุประสงค์ในการวิจัยของตน เช่น หากผู้วิจัยต้องการศึกษาทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อที่ศึกษา ผู้วิจัยอาจเลือกใช้หนังสือวิชาการเป็นหลัก หากผู้วิจัยต้องการศึกษาผลการศึกษาวิจัยที่เกี่ยวข้อง ผู้วิจัยอาจเลือกใช้บทความวิชาการ วารสารวิชาการ วิทยานิพนธ์ และรายงานวิจัย เป็นต้น

ตัวอย่างแหล่งข้อมูลที่เกี่ยวข้อง

• หนังสือวิชาการ เช่น หนังสือตำรา หนังสืออ้างอิง หนังสือรวบรวมบทความ เป็นต้น
• บทความวิชาการ เช่น บทความที่ตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ บทความที่นำเสนอในการประชุมวิชาการ เป็นต้น
• วารสารวิชาการ เช่น วารสารวิชาการระดับชาติและนานาชาติ
• วิทยานิพนธ์ เช่น วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาตรี วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาโท วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอก เป็นต้น
• รายงานวิจัย เช่น รายงานวิจัยจากหน่วยงานของรัฐและเอกชน รายงานวิจัยจากสถาบันการศึกษา เป็นต้น
• เว็บไซต์ เช่น เว็บไซต์ของหน่วยงานวิชาการ เว็บไซต์ของสถาบันวิจัย เป็นต้น
• ฐานข้อมูลออนไลน์ เช่น ฐานข้อมูล EBSCOhost ฐานข้อมูล ProQuest ฐานข้อมูล Scopus เป็นต้น

ผู้วิจัยควรพิจารณาเลือกสรรแหล่งข้อมูลที่เกี่ยวข้องอย่างรอบคอบ เพื่อให้ได้ข้อมูลที่มีความน่าเชื่อถือ ทันสมัย และเป็นประโยชน์ต่องานวิจัยของตน

3. ศึกษาและวิเคราะห์เอกสารและงานวิจัยอย่างรอบคอบ

การศึกษาและวิเคราะห์เอกสารและงานวิจัยอย่างรอบคอบเป็นขั้นตอนที่สำคัญในการเขียนงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพราะจะช่วยให้ผู้วิจัยเข้าใจประเด็นสำคัญและข้อค้นพบที่เป็นประโยชน์ต่องานวิจัยของตน

ในการศึกษาและวิเคราะห์เอกสารและงานวิจัย ผู้วิจัยควรพิจารณาประเด็นต่อไปนี้

• แนวคิด ทฤษฎี และกรอบแนวคิดที่เกี่ยวข้อง ผู้วิจัยควรศึกษาแนวคิด ทฤษฎี และกรอบแนวคิดที่เกี่ยวข้อง เพื่อใช้เป็นแนวทางในการดำเนินการวิจัยของตน
• วิธีการวิจัยที่ใช้ ผู้วิจัยควรศึกษาวิธีการวิจัยที่ใช้ เพื่อประเมินความน่าเชื่อถือของผลการวิจัย
• ผลการศึกษาวิจัย ผู้วิจัยควรศึกษาผลการศึกษาวิจัย เพื่อหาข้อค้นพบที่เป็นประโยชน์ต่องานวิจัยของตน
• ข้อจำกัดของการศึกษาวิจัย ผู้วิจัยควรศึกษาข้อจำกัดของการศึกษาวิจัย เพื่อพิจารณาถึงแนวทางการปรับปรุงงานวิจัยของตน

ตัวอย่างการศึกษาและวิเคราะห์เอกสารและงานวิจัย

สมมติว่าผู้วิจัยสนใจศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับความเครียดและประสิทธิภาพการทำงาน ผู้วิจัยอาจศึกษาและวิเคราะห์เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ดังนี้

• ศึกษาแนวคิด ทฤษฎี และกรอบแนวคิดที่เกี่ยวข้อง เช่น แนวคิดเรื่องความเครียด แนวคิดเรื่องประสิทธิภาพการทำงาน กรอบแนวคิดความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและประสิทธิภาพการทำงาน เป็นต้น
• ศึกษาวิธีการวิจัยที่ใช้ เช่น วิธีการวิจัยเชิงสำรวจ วิธีการวิจัยเชิงทดลอง เป็นต้น
• ศึกษาผลการศึกษาวิจัย เช่น พบว่าระดับความเครียดในระดับปานกลางสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการทำงานที่สูงขึ้น ในขณะที่ระดับความเครียดในระดับสูงสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการทำงานที่ลดลง เป็นต้น
• ศึกษาข้อจำกัดของการศึกษาวิจัย เช่น การศึกษาส่วนใหญ่มีขนาดเล็ก ระยะเวลาการศึกษาสั้น เป็นต้น

จากการศึกษาและวิเคราะห์เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ผู้วิจัยจะได้ข้อมูลและองค์ความรู้ที่เป็นประโยชน์ต่องานวิจัยของตน เช่น แนวคิด ทฤษฎี และกรอบแนวคิดที่เกี่ยวข้อง วิธีการวิจัยที่ใช้ ผลการศึกษาวิจัย และข้อจำกัดของการศึกษาวิจัย เป็นต้น ข้อมูลและองค์ความรู้เหล่านี้จะช่วยให้ผู้วิจัยสามารถดำเนินการวิจัยของตนได้อย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น

ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างคำถามที่ผู้วิจัยอาจพิจารณาในการศึกษาและวิเคราะห์เอกสารและงานวิจัย

• เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกล่าวถึงประเด็นสำคัญอะไรบ้าง?
• เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องใช้แนวคิด ทฤษฎี และกรอบแนวคิดอะไร?
• เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องใช้วิธีการวิจัยอะไร?
• ผลการวิจัยที่นำเสนอในเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องเป็นอย่างไร?
• ข้อจำกัดของการศึกษาวิจัยที่นำเสนอในเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องคืออะไร?

โดยผู้วิจัยควรพิจารณาคำถามเหล่านี้อย่างรอบคอบ เพื่อให้สามารถศึกษาและวิเคราะห์เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องได้อย่างมีประสิทธิภาพ

4. สรุปและนำเสนองานวิจัยที่เกี่ยวข้องอย่างกระชับ

การสรุปและนำเสนองานวิจัยที่เกี่ยวข้องอย่างกระชับเป็นขั้นตอนที่สำคัญในการเขียนงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพราะจะช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจประเด็นสำคัญและข้อค้นพบที่เป็นประโยชน์ต่องานวิจัยได้อย่างง่ายดาย

ในการสรุปและนำเสนองานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ผู้วิจัยควรพิจารณาประเด็นต่อไปนี้

• ความชัดเจน ผู้วิจัยควรสรุปและนำเสนองานวิจัยที่เกี่ยวข้องอย่างชัดเจน เข้าใจง่าย ไม่ซับซ้อน
• ความกระชับ ผู้วิจัยควรสรุปและนำเสนองานวิจัยที่เกี่ยวข้องอย่างกระชับ ไม่ควรยืดเยื้อหรือซ้ำซ้อน
• ความครบถ้วน ผู้วิจัยควรสรุปและนำเสนองานวิจัยที่เกี่ยวข้องอย่างครบถ้วน ครอบคลุมประเด็นสำคัญและข้อค้นพบที่เป็นประโยชน์ต่องานวิจัยของตน

ตัวอย่างการสรุปและนำเสนองานวิจัยที่เกี่ยวข้อง

สมมติว่าผู้วิจัยสนใจศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับความเครียดและประสิทธิภาพการทำงาน ผู้วิจัยอาจสรุปและนำเสนองานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ดังนี้

• สรุปประเด็นสำคัญและข้อค้นพบที่เป็นประโยชน์ต่องานวิจัยของตน เช่น พบว่าระดับความเครียดในระดับปานกลางสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการทำงานที่สูงขึ้น ในขณะที่ระดับความเครียดในระดับสูงสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการทำงานที่ลดลง เป็นต้น
• เชื่อมโยงประเด็นสำคัญและข้อค้นพบที่เป็นประโยชน์ต่องานวิจัยของตนกับงานวิจัยของตน เช่น ผลการวิจัยที่เกี่ยวข้องสนับสนุนสมมติฐานของงานวิจัยของตน เป็นต้น

การสรุปและนำเสนองานวิจัยที่เกี่ยวข้องอย่างกระชับจะช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจประเด็นสำคัญและข้อค้นพบที่เป็นประโยชน์ต่องานวิจัยได้อย่างง่ายดาย ส่งผลให้งานวิจัยที่เกี่ยวข้องมีประสิทธิภาพและเป็นประโยชน์ต่องานวิจัยของตน

ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างคำถามที่ผู้วิจัยอาจพิจารณาในการสรุปและนำเสนองานวิจัยที่เกี่ยวข้อง

• ประเด็นสำคัญและข้อค้นพบที่เป็นประโยชน์ต่องานวิจัยของตนคืออะไร?
• ประเด็นสำคัญและข้อค้นพบที่เป็นประโยชน์ต่องานวิจัยของตนเชื่อมโยงกับงานวิจัยของตนอย่างไร?

โดยผู้วิจัยควรพิจารณาคำถามเหล่านี้อย่างรอบคอบ เพื่อให้สามารถสรุปและนำเสนองานวิจัยที่เกี่ยวข้องได้อย่างกระชับ

ตัวอย่าง

สมมติว่าผู้วิจัยสนใจศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับความเครียดและประสิทธิภาพการทำงาน ผู้วิจัยอาจดำเนินการค้นคว้าเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง โดยกำหนดขอบเขตของการค้นหาให้ครอบคลุมตัวแปรที่ศึกษา ได้แก่ ระดับความเครียด ประสิทธิภาพการทำงาน ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ พนักงานในองค์กรต่างๆ ระยะเวลา สถานที่ และวิธีการวิจัย เป็นต้น

ผู้วิจัยอาจเริ่มต้นจากการค้นคว้าเอกสารทางทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับความเครียดและประสิทธิภาพการทำงาน เช่น แนวคิด ทฤษฎี และกรอบแนวคิดที่เกี่ยวข้อง จากนั้นก็อาจค้นคว้างานวิจัยเชิงประจักษ์ที่ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับความเครียดและประสิทธิภาพการทำงาน โดยพิจารณาจากวิธีการวิจัยที่ใช้ ผลการศึกษาวิจัย และข้อจำกัดของการศึกษาวิจัย

จากนั้น ผู้วิจัยอาจสรุปและนำเสนองานวิจัยที่เกี่ยวข้อง โดยเน้นประเด็นสำคัญและข้อค้นพบที่เป็นประโยชน์ต่องานวิจัยของตน เช่น พบว่าระดับความเครียดในระดับปานกลางสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการทำงานที่สูงขึ้น ในขณะที่ระดับความเครียดในระดับสูงสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการทำงานที่ลดลง เป็นต้น

จากตัวอย่างข้างต้น ผู้วิจัยได้ดำเนินการค้นคว้าเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องอย่างรอบคอบ โดยกำหนดขอบเขตของการค้นหาให้ชัดเจน เลือกใช้แหล่งข้อมูลที่เหมาะสม และสรุปและนำเสนองานวิจัยที่เกี่ยวข้องอย่างกระชับ ส่งผลให้งานวิจัยที่เกี่ยวข้องมีประสิทธิภาพและเป็นประโยชน์ต่องานวิจัยของตน

สรุปได้ว่า เทคนิคการเขียนงานวิจัยที่เกี่ยวข้องให้มีประสิทธิภาพ เป็นเทคนิคการเขียนงานวิจัยที่เกี่ยวข้องข้างต้นเป็นเพียงแนวทางเบื้องต้นเท่านั้น ผู้วิจัยควรศึกษาเพิ่มเติมจากแหล่งข้อมูลอื่นๆ เพื่อให้สามารถเขียนงานวิจัยที่เกี่ยวข้องได้อย่างมีประสิทธิภาพ

หากทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องที่คุณพบล้าสมัย มีหลายสิ่งที่คุณสามารถทำได้:

1. ค้นหางานวิจัยล่าสุด: ค้นหางานวิจัยล่าสุดที่ได้รับการเผยแพร่ตั้งแต่ทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องที่คุณค้นพบ สิ่งนี้สามารถช่วยให้คุณติดตามความคิดและความเข้าใจในปัจจุบันของหัวข้อได้ทันท่วงที
2. พิจารณามุมมองทางเลือก: มองหางานวิจัยจากมุมมองที่แตกต่างกัน เช่น จากประเทศ วัฒนธรรม หรือสาขาวิชาอื่นๆ สิ่งนี้สามารถช่วยให้คุณได้รับความเข้าใจที่ครอบคลุมยิ่งขึ้นเกี่ยวกับหัวข้อ
3. ดูบริบททางประวัติศาสตร์: ทฤษฎีและงานวิจัยที่ล้าสมัยอาจยังมีประโยชน์ในการให้บริบททางประวัติศาสตร์และทำความเข้าใจว่าหัวข้อดังกล่าวมีวิวัฒนาการอย่างไรเมื่อเวลาผ่านไป
4. ลองใช้วิธีการวิจัยใหม่: หากการวิจัยที่คุณพบล้าสมัย อาจจำเป็นต้องทำการวิจัยใหม่โดยใช้วิธีการวิจัยที่อัปเดต
5. พิจารณาการวิเคราะห์ข้อมูลทุติยภูมิ: หากคุณไม่พบงานวิจัยล่าสุด คุณอาจพิจารณาวิเคราะห์ข้อมูลที่มีอยู่ เช่น ข้อมูลการสำรวจ ข้อมูลสาธารณะ หรือข้อมูลประเภทอื่นๆ ที่สามารถให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับหัวข้อนั้นได้
6. ปรึกษากับผู้เชี่ยวชาญ: ปรึกษากับผู้เชี่ยวชาญในสาขาของคุณ พวกเขาอาจมีความรู้เกี่ยวกับการวิจัยและทฤษฎีล่าสุดที่คุณไม่ทราบ หรืออาจสามารถให้ข้อมูลเชิงลึกแก่คุณเกี่ยวกับวิธีการปรับปรุงการวิจัย
7. ทบทวนข้อจำกัด: ทบทวนข้อจำกัดของทฤษฎีและการวิจัยเก่า และพิจารณาว่าข้อจำกัดเหล่านี้อาจถูกกล่าวถึงในการวิจัยใหม่อย่างไร
8. เปิดใจ: เปิดใจ เพราะการวิจัยและมุมมองใหม่ๆ อาจท้าทายหรือขัดแย้งกับทฤษฎีและการวิจัยที่มีอยู่

สิ่งสำคัญคือต้องระลึกไว้เสมอว่าความรู้และความเข้าใจมีการพัฒนาอยู่เสมอ และมีการเผยแพร่งานวิจัยใหม่ๆ อย่างต่อเนื่อง แม้ว่าทฤษฎีและงานวิจัยที่คุณพบจะล้าสมัย แต่ก็สามารถให้ข้อมูลเชิงลึกอันมีค่าและเป็นรากฐานสำหรับการวิจัยเพิ่มเติมได้

ช่องทางติดต่อ
Tel: 0924766638 คุณอาจุ้ย
อีเมล: ichalermlarp@gmail.com
LINE: @impressedu
(หยุดทุกวันอาทิตย์)